Pochodził z wielodzietnej rodziny patriotów wielkopolskich, z pogranicza prusko-rosyjskiego. W wieku 16 lat ochotnik wraz ze starszym bratem Ignacym - w Powstaniu Wielkopolskim, gdzie po raz pierwszy został ranny. Walczył z bolszewikami w obronie twierdzy Bobrujsk w ramach Dywizji Wielkopolskiej. Ciężko ranny w uporczywych walkach z Armią Czerwona pod warszawskim Ossowem w 1920 r. Żołnierz zawodowy-saper w podwarszawskiej Twierdzy Modlin. We wrześniu 1939 r. d-ca 6 baonu saperów. Po kapitulacji zbiegł z obozu w Działdowie i wrócił w rodzinne strony, gdzie po wielu perypetiach przeżył wojnę i doczekał wkroczenia Armii Czerwonej. W poszukiwaniu innych, niż warszawskie warunków życia - gdzie mieszkał tuż przed wojną - dla dość licznej rodziny przyjechał jako tzw. pionier do Legnicy. Szykanowany przez UB - pracował pozbawiony funkcji kierowniczych na PKP w Miłkowicach. Wielokrotnie odznaczany w II RP. W PRL w 1972 r. Krzyżem Kawalerskim. Przyjaciel syna swojego dowódcy gen. W. Thommee.
up
up
