Wielkopolanka. Urodzona na pograniczu prusko-rosyjskim, w rodzinie o silnych tradycjach patriotycznych. W 1919 r. wspierała z rodziną powstańców walczących o przyłączenie prowincji do RP. Zaangażowana w pomoc rodakom walczącym z Rosją Sowiecką. Żona swojego sąsiada weterana wojny 1918-20. Zamieszkała z rodziną w Modlinie i Warszawie. We wrześniu 1939 r. na polecenie władz - opuściła miasto z dziećmi (mąż walczył w Twierdzy Modlin). W okolicy warszawskiej Falenicy wraz z przyjaciółką szkolną Eleonorą Żurawską uratowały (dzięki m.in. dobrej znajomości j. niemieckiego) wielu warszawskich uchodźców przed rozjuszonymi skuteczną obroną Warszawy oddziałami Wehrmachtu. Po dotarciu do Grodna brała udział wraz z najstarszym synem Zygmuntem - w obronie tego miasta przed agresorami z Armii Czerwonej. Po wielu, quasi filmowych perypetiach powróciła do rodzinnych stron. W 1945 r. unikając wywózki uciekła do Legnicy do męża z rodziną. Przeżyła przy ul. Okrzei atak Werwolfu. Zawsze pogodna i dobra.
up
up
